شیرین ترین انتظار

پسر خوشگل بابا

سلام،امروز میخوام از لحظات باقی مانده تا تولد تو که عزیزترین فرد زندگی من و مامانی هستی بگم.الان که این مطالب رو مینویسم تنها چند روزی به زمان تولدت باقی مونده.از احساس این دوران باید بگم یه حس شیرین انتظار همراه با دلشوره  که در تک تک اعضای فامیل دیده میشه.خب بهرحال تحمل نه ماهه این دوران به امید تولد یک موجود دوست داشتنی هم برای مامانی، هم برای من و هم برای دیگر اعضای خانواده خالی از استرس و نگرانی نیست. پسر قشنگم، مامانی، خاله جانت و مامان  بزرگت حسابی اتاقت رو تزیین کردن و اتاقت پر شده از اسباب بازی های دوران کودکی.خب زمان ما که از این خبرا نبود اتاق واسه کودک درست کنن و نهایتش واسمون چندتا اسباب بازی میگرفتن. یه خورده خودم به این همه توجه ای که بهت میشه حسودیم شد.میدونم بابایی یه کوچولو جنسش خرابه.چند وقت پیش که آرمان پسر دایی بابایی که الان ده ماه داره رو آوردم تو اتاقت تا اسباب بازی هات رو ببینه با چنان ذوقی وسایلت رو میدید که میخواست خودش رو از بغل من جدا کنه و بره توی اسباب بازی ها.راستیتش منم که تعصب خاصی روی وسایل تو دارم وقتی اشتیاق آرمان رو دیدم دلم نیومد یکی از اسباب بازی ها رو برای بازی کردن بهش ندم.

پسر قشنگم راستیتش این روزهای آخر مامانیت خیلی استرس داره.با توجه به اینکه تا حالا هیچ وقت عمل نکرده الان که میخواد برای عمل به بیمارستان بره میترسه.خب طبیعی هم هست.همه سعی میکنیم تا کنار مامانی باشیم تا کمتر احساس ترس بکنه.یکی از امیدواری هایی که خودم به مامانیت میدم اینه که تمام این دردها با اومدن پسر خوشگلمون و دیدن صورت ماهش برطرف میشه و مامانت هم حسابی ذوق میکنه.همیشه میگن بدست آوردن هر چیز با ارزش در زندگی بدون سختی نیست و باید اندکی سختی کشید.اومدن موجود دوست داشتی چون تو هم طبیعتا همراه با سختی هایی هست.دعا میکنم این چند صباحی هم که به زمان عمل مامانیت باقی مونده به خیر و خوشی سپری بشه و در مطلب بعد خبر تولد زیباترین هدیه الهی رو در همین وبلاگ اعلام کنم. ان شاءالله

فرزند زیبای من بی نهایت دوستت دارم